Page 114 - KARŞIYA'DA NİTELİKLİ EĞİTİM
P. 114
#EVDEKAL
En güzel şeyler, en zor zamanlarda filizlenirmiş. Oynayarak, yaparak, yaşayarak, deneyerek öğrendik.
#Evdekalırken öğrendik. Kopmadık öğrenmenin büyülü havasından.
Okulumuzdan uzak kaldık ama öğrenmekten bir an #Evdekaldığımızda bizim uçsuz bucaksız hayal
bile vazgeçmedik. gücümüzle birleşen her şeyin oyuncak olabileceğini
Özlediğimiz ormanların resmini çizdik, ağaçlarla gördük.
donatıp sayfaları, sincaplarla koşturduk. Kedimiz, köpeğimiz en sabırlı oyun arkadaşlarımız
Aşçı yamağı olduk mutfağımızda, annemizi daha iyi oldu. Bir canlının sorumluluğunu üstlenmek sadece
anladık. Yemeğin emek olduğunu da… onu sevmek değilmiş, öğrendik.
İş bölümünün tadını, her birimiz bir odayı Birbirimizin seyircisi olup kılıktan kılığa girdik, insanın
temizlerken fark ettik. Meğer ne çok yormuşuz insanla eğlenebileceğini gördük. Yumruğumuzu
büyüklerimizi. Paylaşınca azalırmış yorgunluklar. mikrofon yapıp şarkılar söyledik, resimlerimizle küçük
#Evdekalırken öğrendik. salonumuzda sergiler açtık. Her yaşta sanat bir
Sofraya gelen domatesin macerasını bahçemize sığınakmış #Evdekalırken öğrendik.
diktiğimiz fideyi sularken seyrettik. Ya bayramlarımız? Yüreğimizdeki vatan sevgisi engel
Ya kitaplar? Kapağını açtığımızda bizi içine tanır mıydı kutlamaya? Her evden yükselen coşku
çekiveren, başka dünyalara götüren… Meğer boş gökkuşağı gibi sardı memleketi. Bir uçtan bir uca…
zamanlar için değilmiş, güzel zamanlar içinmiş #Evdekalırken de öğrenmekten hiç vazgeçmedik.
kitaplar. Öğrendik...
112

